von Margut Bickel:
Von den Sehnsüchten der Menschen
singt der Wind ein Lied
von den Träumen der Menschen
schweigt der Sternenhimmel
und jede Schneeflocke
gleicht einer nicht geweinten Träne
die vollkommene Stille
der wir uns nur noch ganz selten stellen
ist erfüllt
von ungesagten Worten
nicht gezeigten Gesten
verdrängten Liebeserklärungen
unausgesprochenen Verwundungen
in dieser vollkommenen Stille
liegt unsere Wirklichkeit verborgen deine und meine
با
خەمەکانی مرۆڤ
بە سترانێک دەخوێنێ
ئاسمانی پڕ ئەستێرە
خەونەکانی بەدی ناهێنێ.
هەر دەنکە بەفرێک
دەنکە ئەسرێکی قەتیس ماوە.
بێ دەنگیەکی کش و مات
کە بەدەگمەن بەسەرمانا زاڵ
دەبێ
پڕاوپڕە لە پەیڤی نەوتراو
بزاڤی وەستاو
گێڕانەوەی ئەڤینی نهێنی و
شتی سەیری باس نەکراو
راستی من و تۆ
هەر لەم بێ دەنگییە دایە.
Dir und mir
wünsche ich Augen
die die Lichter und Signale
in unseren Dunkelheiten erkenne
Ohren
die die Rufe und Erkenntnisse
in unseren Betäubungen
vernehmen
dir und mir
eine Seele
die all das
in sich aufnimmt und annimmt
und eine Sprache
die in ihrer Ehrlichkeit
uns aus unserer Stummheit
herausführt
uns aussprechen lässt
was uns gefangenhält
بۆ تۆ و خۆم
چاوانێک بە ئاوات دەخوازم
کە چرا و نیشانەکان
لە ناخی شەوەزەنگمانا ببینێ.
گوێیەک
کە دەنگ و ئاوزەکان
لە بێ هۆشیمانا بژنەفێ
بۆ تۆ و خۆم
رۆحیک بە ئاوات دەخوازم
کە هەموو ئەمانە
لەخۆ بگرێ و وەریان بگرێ
زمانێک
کە بە راستبێژی
لە خامۆشی دەرمان بێنێ و
لێمان گەڕێ
تا لە کۆت و زنجیرەکانمان
بدوێین.
نظرات
ارسال یک نظر